Onze eerste week in de USA bevalt goed. We zijn over de highway 101 verder gereden langs en door Olympic N.P. Het is prachtig rijden hier. Alles is zo groen! En rustig! Soms zijn we een hele tijd de enige op de weg. In het bruisende (ahum) Forks stopte we om een taartje te eten op de éérste verjaardag van mijn kleine neefje Kyan. Waar we dus helaas niet bij konden zijn. Beetje heimwee.. Vervolgens een afslag genomen het N.P. in om het Hoh regenwoud te bezoeken. Een bijzonder regenwoud want één van de weinige getemperde regenwouden (i.p.v. tropisch). Eerst dertig kilometer over een fantastische slingerweg voor we bij het regenwoud en de camping waren. Het regenwoud zelfs was echt tolkinesk. Vol met hele grote en oude bomen, sommige 1000 jaar oud!! Behangen met verschillende soorten baardmos en varens. Alsof je door een sprookjesbos liep. Die dag ook gelijk onze eerste koude rit gehad door de regen, ja wat wil je in een regenwoud he!
Lekker gekampeerd op de enige, beetje spooky, camping in the middle of nowhere, en ook ineens geen telefoon bereik meer. Op het camping bord stonden waarschuwingen voor beren, cougars (bergleeuwen) en een boze mama Elk met kalf die over de camping draalde. We waren lekker vroeg wakker de volgende dag en besloten om nog een tweede wandeling te maken. Dit bleek een super goed besluit want niet alleen was het heel rustig, we zagen ook nog een hele groep Elk voor ons de weg over wandelen. Ze hadden totaal geen haast. Wat een machtige beesten! En wat een geluk wederom!
Na de wandeling weer vertrokken. We hadden eigenlijk wel langer willen blijven maar beetje onhandig van ons, we hadden niet genoeg eten mee voor twee dagen. En de eerste supermarkt was weer meer dan 45 km. terug in Forks. Het is even schakelen. De afstanden tussen de dorpen en de benzine stations zijn veel groter dan in het wat meer toeristische Vancouver Island. Ineens moeten we tanken waar mogelijk en het liefst voor twee of meer dagen boodschappen doen. Maar dat weten we dan nu.
Vanaf het regenwoud verder richting het zuiden. Nog een taartje gegeten op de verjaardag van Eriks moeder en haar gebeld via watsapp, wat fijn toch dat dat gewoon kan tegenwoordig. Meer prachtige wegen, maar ook nog steeds oppassen voor wildlife op de weg. Erik had een “caramba” momentje met een hert. Hert stond vrolijk midden op de weg dus we zagen hem wel op tijd. Maar we reden er blijkbaar toch nog net iets te hard op af zodat hert in paniek over de weg begon te rennen en Erik alsnog een kleine noodstop moest maken. Zowel Erik als Hert bleven ongedeerd, maar het was wel een eh.. leermomentje, laat maar zeggen. Daarna besloten om maar weer wat meer achter auto’s te rijden en nog geen minuut nadat we een auto gevonden hadden om achteraan te tuffen ging hij op de rem omdat er een cougar langs de weg schoot. Wauw! Super bijzonder om die te zien, maar heel weinig mensen krijgen ze ooit te zien! Wat een mazzel! Ik ben hier sowieso helemaal in m’n nopjes of moet ik noppenbandjes zeggen (ja sorry hoor, ben met Erik getrouwd he!). Als veluws meisje heb ik natuurlijk wat (veel, ok heel veel) met bossen. En al blijft de Veluwe voor mij nr. 1 natuurlijk… Ik geniet met grote teugen van al het natuurschoon onderweg. Af en toe voel ik me net Pocahontas maar dan op een ijzeren paard in plaats van een kano, en als gevolg versier ik Binkie (zo heb ik m’n motortje gedoopt) met de mooiste veren die ik tegenkom haha! Ik heb zelfs een wildlife boekje gekocht zodat ik ‘savonds kan lezen over wat ik overdag allemaal gezien heb.
Nog een nachtje in een ander deel van het National Park geslapen waar we pelikanen zagen bij zee, en daarna doorgereden naar een camping aan de kust. Hier staan we nu een paar dagen om even bij te tanken. Op camping The Screamin Eagle haha, en je krijgt de meest fantastische pen als welkomst cadeau, pen/schroevendraaier/waterpas en meetlint in één, daar teken ik voor. Na drie campings zonder douche hadden we echt even een warme douche nodig. Het internet is snel genoeg zodat Erik wat ontwerp werk kan doen. En ik heb eindelijk weer tijd voor yoga. Ik weet hoe cliché dit klinkt maar yoga blijkt telkens weer zo belangrijk voor mij, het is echt een ijkpunt. Even tot jezelf komen.. En helemaal als ik een lange rit heb gereden en daarna yoga doe voel ik gewoon in iedere vezel van mijn lijf dat dat precies is wat het nodig heeft… ok genoeg gezweef. Verder is het hier saai. De enige winkel in de buurt verkoopt alleen maar blikvoer en we hebben per ongeluk Mexicaanse bruine bonen spread uit blik gegeten met lard (reuzel) yuk yuk yuk yuk yuk! Zo niet de bedoeling!! Eventjes niet goed op de verpakking gekeken. Er is hier geen wasmachine dus ik heb vanmorgen al onze was gedaan met de hand en een stuk zeep (het enige wat te koop was in die winkel) Wat wel leuk is, is dat je met de motor of auto over het strand mag rijden. Dus vanmorgen hebben we lekker even onze offroad skills getest. En we zijn ook allebei gelijk voor het eerst omgekukeld in het diepe mulle zand. Maar geen gewonden hoor. Het mag.. maar het voelt toch verkeerd ofzo.. maar ach, het was wel even leuk. En ik heb m’n eerste centjes verdient als straat/camping muzikant. Ik zat gewoon wat te pingelen voor mezelf en kreeg ineens 10 dollard van iemand die vroeg of ik nog even door wilde spelen, leuk!
We zijn nu al zo’n drie weken non stop aan het kamperen en dat gaat nu super soepel. De campings zijn ook in de USA heel mooi, met veel ruimte en een vuurplek en picknicktafel. We hebben inmiddels helemaal ons eigen ritme gevonden. Erik zet de tent op, dat kan hij prima alleen. Intussen zet ik de stoeltjes in elkaar en ga dan op zoek naar brandhout voor een vuurtje. Nou moet je niet denken dat ik met een zaag en bijl het bos in ga ofzo, brandhout zoeken houd voor mij in dat ik alle verlaten campingplekjes af ga op zoek naar achtergelaten hout hihi, veel makkelijker. En meestal vind ik genoeg voor een gratis vuurtje. Als Erik klaar is met de tent maakt hij eten en pomp ik de matrasjes op en maak ze aan elkaar vast, rits de slaapzakken aan elkaar, blaas de kussens op en vouw het laken uit. Dan zijn we tegelijkertijd klaar voor het eten. Bij deze wil ik even tegen alle kibbelende, tent opzettende, kampeer stellen zeggen.. je hoeft niet alles samen te doen, als je maar allebei evenveel doet haha!
Ik weet niet hoe het weer bij jullie is, maar hier is het de afgelopen dagen best koud aan het worden. Er vallen blaadjes van de bomen, ik draag weerveen trui en het vuur gaat steeds vroeger aan. Het lijkt al wel herfstachtig. Dus morgen maar weer verder naar het zuiden, de zomer achterna.
Geef een reactie